มู่หลาน จอมทัพหญิงกู้แผ่นดิน เจาะสาระ 4 ภาษา และ สำนวนจีน

มู่หลาน จอมทัพหญิงกู้แผ่นดิน ซีรีส์จีน เวอร์ชั่น 2013 

花木兰传奇  The Legend of Hua Mulan

การได้ดูหนังดีสักเรื่อง เหมือนได้อ่านหนังสือดีหลายเล่ม 

เขียนโดย สุวรรณา สนเที่ยง 张碧云

         มู่หลาน เป็นชื่อที่คุ้นเคยของชาวจีนมานานแล้ว  เพราะมีการนำเรื่องราวของเธอไปทำเป็นงิ้ว  สร้างเป็นภาพยนตร์ก็หลายเรื่อง  มีทั้งเวอร์ชั่นที่สร้างโดยบริษัทชอว์บราเดอร์ฮ่องกง  เวอร์ชั่นที่สร้างโดยบริษัทไต้หวัน เวอร์ชั่นที่สร้างโดยจีน  แต่หลายๆ คนจะเริ่มรู้จักชื่อ “มู่หลาน” จากหนังการ์ตูนของวอลดิสนี่ย์ 
      

        เป็นเรื่องที่คนจีนชื่นชอบ  สร้างแล้วสร้างอีกก็ยังมีคนดูเรื่อยๆ 

  

        "มู่หลาน จอมทัพหญิงกู้แผ่นดิน" เวอร์ชั่นปี 2013 ใช้เวลาเขียน-ปรับแก้บท 7 ปี เริ่มถ่ายทำปี 2011 ที่ทุ่งหญ้าแถบมองโกลเลียและเมืองจำลองถ่ายทำเรื่อง สามก๊ก ที่เมืองหวูซี  เริ่มแพร่ภาพทาง CCTV จีน 2013  จึงเรียกเวอร์ชั่น 2013

        เป็นหนังที่บอกเล่าเรื่องราวของ "มู่หลาน" ได้สนุกและดีที่สุด  จากความรู้สึกที่เคยดู "มู่หลาน" มาหลายเวอร์ชั่น 

          หนังหรือละครที่เกี่ยวกับ "มู่หลาน" ในอดีต  จะเน้นที่ความกตัญญู  ความเด็ดเดี่ยว กล้าหาญ และรักชาติของมู่หลานเป็นหลัก  

          แต่ในเวอร์ชั่นนี้  ได้สร้างตัวละครใหม่ "องค์ชายตัวหลุนแห่งแคว้นโหยวหยาน" พระเอกที่มีบทบาทโดดเด่นขึ้นมาอีกตัว  เป็นตัวแทนความคิดแนวใหม่ในการสร้างชาติ  ไม่เห็นด้วยกับการสร้างความมั่งคั่งด้วยการก่อสงครามแย่งชิงทรัพยากรของชนเผ่าอื่น  แต่เห็นว่าควรจะศึกษาข้อดีของชนเผ่าอื่นเพื่อพัฒนาชนเผ่าของตนเองให้มั่งคั่ง  เข้มแข็ง  จึงเป็นการสร้างชาติให้ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง   เป็นตัวแทนสะท้อนความขัดแย้งทางแนวคิด

         

          ฮวาหู พ่อมูหลาน  เป็นคนปลูกฝังให้มู่หลานไม่แบ่งคนที่ชาติพันธุ์  แต่ให้แบ่งคนที่ความดีกับความเลว   บอกมู่หลานว่าต้องรู้จักให้อภัยศัตรู  จึงจะเกิดสันติสุขที่ถาวรได้  อนุญาตให้มู่หลานคบหากับมั่วเจี้ยงได้ทั้งที่รู้ว่าเขาเป็นชาวโหยวหยาน 

            

          ฝูหลิง (茯苓) ช่างปักผ้าฝีมือดีอันดับต้นๆ ของหวู่เฟิ่งกู่ นางรองของเรื่อง เป็นตัวละครที่มีบทบาทโดดเด่นในด้านการเสียสละตัวเองเพื่อชาติ) 

          ส่วนคนที่พยายามจะทำให้เกิดสงครามให้ได้  มีทั้งอำมาตย์แห่งโหยวหยาน (柔然）- จินฉานจื่อ  และทั่วป๋าเส้า - อดีตองค์รัชทายาทของแคว้นเว่ยที่ถูกปลด  ทั้งคู่มีจุดประสงค์อย่างเดียวกัน คือ ต้องการให้เกิดการรบกันเพื่อหาจังหวะแย่งชิงอำนาจการปกครอง  ทั้งสองคนจึงสมคบร่วมมือกันอย่างลับๆ 

          จินฉานจื่อ อำมาตย์แคว้นโหยวหยาน  (รับบทโดยดาราฮ่องกงรุ่นใหญ่ ลวี่เหลียงเหว่ย 吕良伟 ที่เคยโด่งดังจากเรื่อง “เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้”)  เดิมเคยอยู่แคว้นเว่ย  เรียนรู้ศิลปะปักผ้าจากชาวเว่ย  เป็นคนที่เก่งในการเพาะตัวไหม จึงได้ฉายาว่า จินฉานจื่อ ( 金蚕子 ตัวไหมทองคำ) เป็นลูกครึ่งเว่ย - โหยวหยาน  

          จินฉานจื่อเคยมีเรื่องเจ็บแค้นเกี่ยวกับหญิงคนรักและเกี่ยวพันกับฮ่องเต้องค์ก่อนของเว่ย  จึงเก็บความเจ็บแค้นนั้นกลับไปที่โหยวหยาน  เป็นคนที่ท่านข่านต้าถานไว้วางใจให้เป็นครูสอนวัฒนธรรมจงหยวน ( 中原 วัฒนธรรมจีน) ให้กับองค์ชายทั้งหลายของโหยวหยาน 

          ต่อมาเขามีตำแหน่งเป็นถึงอำมาตย์ใหญ่ที่ท่านข่านไว้เนื้อเชื่อใจ เป็นกุนซือ (ที่ปรึกษา) และอยู่ใกล้ตัวท่านข่านมากที่สุด 

          เขาได้อาศัยความรู้เรื่องการปักผ้าที่เรียนรู้จากชาวเว่ยย้อนกลับมาสร้างปัญหาลำบากใจให้กับชาวเว่ยด้วยการออกแบบลายภาพปรองดองให้สลับซับซ้อนทำได้ยากยิ่งซึ่งต้องใช้เวลาปักถึงสองปี   รวมทั้งซ่อนปมวางกับดักเอาไว้ที่ผ้าปักผืนนีิ้ คือ ต้องห้ามมีรอยต่อ  ซึ่งคาดว่าช่างปักของชาวเว่ยไม่มีทางแก้ปัญหาได้ 

          แม่ทัพเซียชี่เฉิน พูดถึง จินฉานจื่อว่า “คนผู้นี้ใจแคบ ทำคุณบูชาโทษ ”  

          สำนวนจีนพูดว่า 此人心胸狭隘，恩将仇报。

      恩将仇报 สำนวนภาษาไทยก็คือ ทำคุณบูชาโทษ 

          ส่วนองค์รัชทายาทเก่าที่ร่วมมือกับโหยวหยานทำร้ายชาติตัวเองคือใครนั้น ช่วงแรกของหนังยังไม่เฉลย  ตัวละครนี้ยังซุ่มซ่อนอยู่ในที่มืด  อุบไว้ก่อน  ให้คนดูสังเกตพฤติกรรมของตัวละครแต่ละตัวไปเรื่อยๆ
  

         (ในส่วนนี้เป็นการตอกย้ำสำนวนจีนอมตะที่ว่า 知人知面不知心 รู้คนรู้หน้าไม่รู้ใจ   และ 明枪易躲，暗箭难防 ทวนเปิดเผย หลบหลีกง่าย  เกาทัณฑ์ลับ ยากระวัง )                   อ่านสำนวนนี้ คลิกที่นี่                      http://www.oknation.net/blog/chineseclub/2015/09/08/entry-1

..............................

เนื้อเรื่องย่อ

ต่อจากตอนที่เหล่าซือเขียนไว้ (คลิกดูที่นี่)

         หลังจากมู่หลานพ่อลูกอาการดีขึ้นจากการถูกพิษกำมะถัน  มั่วเจี้ยงได้มาหาที่ร้านขายผ้าของมู่หลาน  บอกว่าตอนนั้นกำลังจะมาบอกว่าช่วยหาซื้อแร่เหล็กเหลืองที่จะใช้ย้อมเส้นไหมสีเหลืองจากโหยวหยานได้แล้ว  แต่มู่หลานกับพ่อโดนพิษกำมะถันไปเสียก่อน  พ่อมู่หลานสงสัยว่าแล้วมั่วเจี้ยงไปหามาได้อย่างไร

         จังหวะที่มู่หลานไปหยิบเสื้อของมั่วเจี้ยง  พ่อมู่หลานถามว่า มั่วเจี้ยงเป็นชาวโหยวหยานใช่มั้ย  เขาเคยรบกับชาวโหยวหยานนับสิบปี  เคยมีเลือดของชาวโหยวหยานนับไม่ถ้วนกระเด็นมาที่ตัวเขา  และบนตัวเขาก็มีบาดแผลไม่น้อยที่ชาวโหยวหยานฝากไว้เช่นกัน  เขาคุ้นกับกลิ่นของชาวโหยวหยานดี  จึงดูออกว่ามั่วเจี้ยงเป็นชาวโหยวหยาน  แต่มั่วเจี้ยงยืนยันว่าเขาไม่ใช่ชาวโหยวหยาน เป็นชาวเกาเชอ

         พ่อมู่หลานพูดว่า  “ ท่านจะรับหรือไม่รับก็ไม่เป็นไร  จริงๆ แล้วในความคิดข้า  คน ไม่ได้แบ่งเป็นเกาเชอ  โหยวหยาน  เซียนเปย  หรือ จงหยวน  แค่แบ่งเป็นคนดีกับคนเลวเท่านั้น”

  

     其实在我的心里，人不分高车、柔然、鲜卑还是中原人，只分好人和坏人 。

         และอีกตอนหนึ่ง พ่อม๋หลานก็พูดกับมู่หลาน ว่า  ในหมู่คนโหยวหยานมีทั้งคนดีและคนเลว  ในหมู่คนจงหยวนก็มีทั้งคนดีและคนเลวเหมือนกัน  ขอแต่เป็นคนดี  เราก็เป็นเพื่อนกันได้ （只要是好人，就能做朋友） ขอแต่เป็นคนดี  ร้านเราก็ยินดีต้อนรับมิใช่หรือ (ไฟเขียวให้ลูกคบเป็นเพื่อนกับมั่วเจี้ยงได้ทั้งที่รู้ว่าเป็นชนเผ่าอะไร – ความคิดก้าวหน้าสุดๆ )

         ฉากนี้พ่อมู่หลานได้สอนทัศนคติเกี่ยวกับการไม่แบ่งชาติพันธุ์ให้กับมู่หลาน  และมั่วเจี้ยงได้ฟังคำพูดของพ่อมู่หลานก็ทำหน้าเหมือนได้คิดอะไรบางอย่าง

         

         นางเอกบอกว่าโตป่านนี้ยังไม่เคยเห็นชาวโหยวหยานเลย  พระเอกก็รีบบอกว่า " ข้าเคยเห็น  และพวกเขาส่วนใหญ่ก็เป็นคนดีด้วย"  พ่อมู่หลานพูดว่า "ข้าเชื่อที่เจ้าพูด" 

.....................................

          ซือเหนียง แห่งสำนักปักผ้าจิ่นซิ่วซานจวง  ที่รับเป็นแม่งานในการปักผ้าชิ้นนี้  มีลูกสาวสวยและปักผ้าเก่งมากชื่อ ฝูหลิง（茯苓 เป็นชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่ง)

          ฝูหลิงแอบชอบมั่วเจี้ยงแบบรักแรกพบตั้งแต่ที่เห็นเขาควบม้าเข้ามาในหมู่บ้าน  และเก็บผ้าซับเหงื่อ (คล้ายผ้าเช็ดหน้า แต่ผืนใหญ่กว่า) ที่พระเอกทำตกไปปักดอกฝูหลิงแล้วเอาไปคืนให้เขาอีกที (เป็นวิธีบอกรักของหนุ่มสาวสมัยนั้น)  แต่มั่วเจี้ยงไม่ได้คิดอะไร
         
          มีครั่งหนึ่งฝูหหลิงถามมั่วเจี้ยงว่ายังเก็บผ้าผืนนั้นไว้กับตัวมั้ย  มั่วเจี่้ยงตอบแบบซื่อบื้อว่า ยังอยู่ เจ้าจะเอาคืนเหรอ  ฝูหลิงรีบบอกว่า ไม่ไม่ไม่

          ตัวละครสำคัญอีกคนในเรื่องนี้คือช่างปักผ้าชื่อชุนโฉว  เป็นลูกศิษย์ของปาเป้ยฉาน (ท่านปู่แปด - ผู้อาวุโสในหมู่บ้าน)  เป็นหนึ่งในกำลังหลักปักผ้าปรองดอง

          ชุนโฉวบอกมู่หลานต่อหน้าฝูหลิงตอนที่พวกนางไปแช่มือว่า  มั่วเจี้ยงเคยไปบอกแม่ทัพเซี่ยว่าเขาชอบมู่หลานเพื่อขอชีวิตมู่หลานกับแม่ทัพเซียตอนมู่หลานจะถูกตัดหัว  ฝูหลิงได้ยินก็เกิดความไม่สบายใจ

          มู่หลานจึงไปต่อว่ามั่วเจี้ยงว่าพูดส่งเดชทำไม  ต่อไปห้ามพูดแบบแบบนี้อีก  ตอนนี้คนเขาลือไปทั่่ว  ทำให้นางไม่รู้จะวางตัวยังไง   

          มั่วเจี้ยงถามว่า “บอกว่าชอบจะต้องอายทำไม  ที่ทุ่งหญ้ามีผู้หญิงชอบข้าเยอะเลย  ผู้หญิงทุ่งหญ้าชอบก็บอกชอบ  ไม่เหมือนชาวจงหยวนที่กระมิดกระเมี้ยน (ไม่พูดตรงๆ) "  มู่หลานโกรธกระทืบเท้าแล้วก็กลับไป  

          

          ตรงนี้สะท้อนวัฒนธรรมที่แตกต่างระหว่างชาวเว่ยกับชาวทุ่งหญ้า  ชาวเว่ยจะเก็บความรู้สึกและไม่บอกรักตรงๆ แต่จะบอกรักผ่านสื่ออื่นๆ เช่น วิธีการของฝูหลิงที่บอกรักมั่วเจี้ยง  แต่ชาวทุ่งหญ้าจะบอกตรงๆ  

...................................... 

          

          พ่อมู่หลาน เห็นว่างานปักผ้าชิ้นนี้เกี่ยวพันถึงชะตากรรมของคนในหมู่บ้าน (ต้องออกรบหรือไม่ต้องออกรบ) และชะตากรรมของบ้านเมือง  จึงเกลี้ยกล่อมให้ เจี่ยยวิน – แม่มู่หลานพามู่หลานไปช่วยงานซือเหนียง (ซึ่งทั้งสองไม่ถูกกัน) เพื่อช่วยกันปักผ้าให้สำเร็จ

  

          แม่มู่หลานเข้าใจว่า เรื่องร้ายๆ ที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเธอเป็นฝีมือกลั่นแกล้งของซือเหนียง  (เข้าแผนทำให้แตกแยกของผู้ไม่หวังดีที่ยังไม่เปิดเผยตัว) แต่พ่อมู่หลานเห็นว่าซือเหนียงไม่ใช่คนเช่นนั้น  

         ในที่สุดแม่มู่หลานก็ยอมไปช่วยซือเหนียงปักผ้า  และมีโอกาสได้พูดคุยปรับความเข้าใจกันและปรึกษากัน  งานกำลังจะไปได้ดี....   

         ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่สองต่อสองนั้น  จู่ๆ เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น......

         ซือเหนียง (แม่ฝูหลิง) ล้มลงและตายอย่างกระทันหันแบบไม่มีร่องรอยบาดแผล  เจี่ยยวิน (แม่มู่หลาน) ต้องสงสัยว่าเป็นคนฆ่าซือเหนียง ถูกแม่ทัพเซียจับไปขังไว้

   

         ฝูหลิง ก็เข้าใจว่าแม่มู่หลานฆ่าแม่ของนางเพื่อชิงความดีความชอบในการปักผ้า  ทำให้ฝูหลิงเกลียดชังมู่หลานยิ่งขึ้น

         งานศพของซือเหนียงได้รับเกียรติสูงสุด โดยให้ประกอบพิธีศพแบบฌาปนกิจ (เผา) และหลังพิธีเผา มู่หลานบังเอิญเจอเข็มเล่มหนึ่งตกอยู่ในบริเวณที่เผา  เป็นเข็มที่แปลกมากคือไม่มีรูเข็ม  นางจึงเก็บเข็มเล่มนั้นเอาไว้   

      

         แต่งานปักฝ้าจำเป็นต้องมีคนรับผิดชอบทำต่อไป  เจี่ยยวินอยู่ในคุก  ฝูหลิงสภาพจิตใจไม่พร้อม  มู่หลานไปทำงานแทนแม่  

         แต่มู่หลานพบว่า มือตัวเองสั่นจากผลข้างเคียงของการถูกพิษกำมะถันจนแม้แต่ทอผ้าก็ยังไม่ได้  ซึ่งท่านหมอหลัวก็ไม่มียารักษา

        มู่หลานเศร้าเสียใจมาก  มั่วเจี้ยงถามว่า 
        เจ้าคิดว่าแค่ผ้าปักผืนเดียว จะทำให้เกิดสันติภาพได้จริงหรือ 
        (เพราะมั่วเจี้ยงรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้  เขามาหวู่เฟิ่งกู่เพื่อมาขัดขวางแผนการปรองดอง) 
        มู่หลานตอบว่า  
        จะรบหรือไม่รบ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้ใหญ่อีกจำนวนมาก  แต่ข้าเป็นแค่หญิงชาวบ้านตัวเล็กๆ  ทำเป็นแต่ปักผ้า  ก็ออกแรงได้แค่นี้  เพื่อช่วยให้พ่ออีกหลายๆ ครอบครัวไม่ต้องออกรบ  แต่ข้าในตอนนี้แม้แต่ผ้าก็ปักไม่ได้แล้ว
         

         มั่วเจี้ยงเริ่มรู้สึกมากขึ้นว่าตัวเองผิดและเห็นว่าชาวหวู่เฟิ่งกู่ตั้งใจทำผ้าปักผืนนี้เพราะจริงใจที่จะอยู่กับชาวโหยวหยานอย่างสันติ  ทุ่มเทและยอมสละได้แม้กระทั่งชีวิตของตัวเอง (เช่นพ่อมู่หลานที่เสี่ยงใช้สารอันตรายย้อมผ้าเพื่อไม่ให้งานล่าช้า) 

         เขาพานางไปขี่ม้าเพื่อให้สบายใจขึ้น  และปลอบใจนางว่า ถึงจะปักผ้าไม่ได้ ก็ยังทำอะไรได้อีกตั้งมากมาย  ยังมีอะไรๆ งดงามอีกมากมายในโลกนี้ที่นางไม่เคยสัมผัส เช่น ทุ่งหญ้าที่มีดอกไม้สวยงามนับไม่ถ้วน (ความรักของสองคนเริ่มงอกเงยขึ้นจากความชื่นชมและความเห็นใจที่มีต่อกัน)  

         มู่หลานเริ่มคิดได้ และ กล่าวขอบคุณมั่วเจี้ยง มั่วเจี้ยงรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้มู่หลานปักผ้าไม่ได้อีก  พูดว่า ไม่ต้องขอบใจข้า  ขอแค่วันหนึ่งข้างหน้าเจ้าไม่เกลียดข้า ก็พอใจแล้ว (มั่วเจี้ยงพูดเผื่อวันข้างหน้ามู่หลานรู้ความจริงว่าเขาคือตัวการที่ทำให้พ่อและนางเกือบตาย)

         มู่หลานไปขอให้แม่ทัพเซี่ยปล่อยแม่ออกมาทำงานปักผ้า  โดยตัวเองขอเข้าไปอยู่ในคุกแทน  แต่แม่ทัพเซียบอกว่าไม่ได้

         ปาเป้ยฉาน ผู้อาวุโส ตัดสินใจช่วยเธอให้หายจากอาการมือสั่นโดยการถ่ายทอดวิชา "เข็มบิน" แก่เธอ ซึ่งเขาไม่เคยถ่ายทอดให้ใครมาก่อน 

         

         เมื่อมู่หลานเห็น "เข็มบิน" ของปาเป้ยฉานก็ตกใจ  เพราะเป็นเข็มชนิดเดียวกันกับที่เธอเจอในที่เผาศพของซือเหนียง  แม่ทัพเซี่ยจึงสั่งปล่อยแม่มู่หลาน และเริ่มสืบว่ามีใครเคยเกี่ยวข้องกับ "เข็มบิน" นี่บ้าง 

         แม่ทัพเซี่ยสงสัยว่าฆาตกรจะเป็นคนในที่แฝงตัวอยู่ในหอปักผ้า"จิ่นซิ่วซันจวง" ที่ใช้เป็นสถานที่ปักผ้า  แต่มู่หลานไม่เชื่อว่าจะเป็นคนใดคนหนึ่งในจำนวนช่างปักเหล่านี้  เพราะทุกคนเป็นเพื่อนนางที่เติบโตมาด้วยกัน

         มั่วเจี้ยงรู้จากปากของฝูหลิงว่า ซือเหนียงตายเพราะเข็มเล่มนึง  ก็เข้าใจว่าคงเกี่ยวกับคนที่เขาต้องการมาตามหาลับๆ  เขาจึงไปสืบเรื่องเข็มที่ร้านตีเหล็ก และถูกทหารของแม่ทัพเซียจับไปขังไว้ในคุก   แม่ทัพเซี่ยสงสัยว่าเขาจะสืบเรื่องเข็มทำไม เกี่ยวข้องกับการตายของซือเหนียงหรือไม่ ....................

เกร็ดภาษาจีน

只要是好人，就能做朋友 

ขอแต่เป็นคนดี  เราก็เป็นเพื่อนกันได้

心胸狭隘       ใจคอคับแคบ 

恩将仇报   ทำคุณบูชาโทษ 

เกร็ดภาษาจีนน่ารู้ (อ่านเพิ่มเติม คลิกที่นี่) 

เจาะลึก มู่หลาน จอมทัพหญิงกู้แผ่นดิน ซีรีย์จีน ตอน 1 花木兰传奇观后感 ตอนแรก (คลิกที่นี่)

♣ เนื้อเรื่องย่อ  สาระ วัฒนธรรม ภาษา สำนวนจีน

อ่าน มู่หลาน เจาะลึก ตอน 1 (คลิกที่นี่)

มู่หลาน  ตอน 2 (คลิกที่นี่)

มู่หลาน  ตอน 3 (คลิกที่นี่) 

มู่หลาน  ตอน 4 (คลิกที่นี่)

มู่หลาน  ตอน 5 (คลิกที่นี่)

มู่หลาน  ตอน 6 (คลิกที่นี่)

มู่หลาน  ตอน 7 (คลิกที่นี่)

มู่หลาน  ตอน 8 (คลิกที่นี่)

มู่หลาน  ตอน 9 (คลิกที่นี่) 

มู่หลาน ตอน 10 (คลิกที่นี่)

เพลงประกอบตอนจบ (คลิกที่นี่)

เพลงประกอบ 问月 (คลิกที่นี่) 

ซีรีย์เรื่องนี้แพร่ภาพในจีนปี 2013
และกำลังแพร่ภาพทางไทยพีบีเอส 2015  เสาร์และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. โดยประมาณ

ดูหนังเรื่องนี้ภาคภาษาจีนทางยูทูป ที่ลิงค์นี้ (คลิกที่นี่)

พากย์ไทย ที่คุณ naruto_multiThree อัพไว้ในยูทูปหลังไทยพีบีเอสออกอากาศ  (ดูได้ที่นี่) 

ดูทางยูทูป เสียงภาษาจีน มีซับอังกฤษ (ไม่ได้เรียงตอน) ไปที่ลิงค์นี้ (ที่นี่)

...............................    

ขอขอบคุณทุก ๆ คลิกและความคิดเห็นตั้งแต่ตอนที่ 1 -  ตอนปัจจุบัน 

           

@@@............