มู่หลาน จอมทัพหญิงกู้แผ่นดิน ซีรีส์จีน เวอร์ชั่น 2013
花木兰传奇 The Legend of Hua Mulan
การได้ดูหนังดีสักเรื่อง เหมือนได้อ่านหนังสือดีหลายเล่ม 花木兰传奇 The Legend of Hua Mulan
เขียนโดย สุวรรณา สนเที่ยง 张碧云
。。。。。。。。。。。。。
เจาะลึกข้อคิด สาระ และ เกร็ดภาษาจีนจากหนัง
เรากลัวถูกรังแก แต่ก็ไม่จำเป็นต้องรังแกใครก่อน
怕被别人欺负，并不一定要先欺负别人。
เราต้องสร้างตัวเองให้เข้มแข็งอย่างแท้จริง ก็จะไม่มีใครกล้ารังแกเรา
...................................................
หลังจากชุนโฉวตายแล้ว ทางจินฉานจื่อ ( 金蚕子อำมาตย์แห่งแคว้นโหยวหยาน ) ก็ส่งนักฆ่าจากโหยวหยานมาลอบฆ่ามู่หลานอีก มั่วเจี้ยงได้ช่วยชีวิตเธอไว้อีกครั้ง แม้มู่หลานจะไม่รู้ว่าใครช่วย และเธอไม่ได้รู้สึกขอบคุณมั่วเจี้ยงแต่อย่างใด แต่เมื่อมั่วเจี้ยงเห็นเธอปลอดภัยดี ก็โล่งใจและดีใจจนยกแขนเสื้อขึ้นมาซับน้ำตา
ในตอนนี้ มีฉากสำคัญที่แสดงถึงวิสัยทัศน์ในการสร้างชาติ พัฒนาชนเผ่าของ "องค์ชายตัวหลุน 多伦王子"
เขาสั่งให้เส้อหลุน (ลูกน้อง) รีบกลับโหยวหยานก่อน เพราะแม่ทัพเซี่ยชี่เฉินเริ่มสงสัยว่าพวกเขาเป็นสายลับแล้ว ส่วนตัวเขาจะอยู่คุ้มกันการปักผ้าก่อน เส้อหลุนถามว่า องค์ชายเปลี่ยนมาเป็นการคุ้มกันการปักผ้าทำไม ลืมแล้วหรือว่าตัวเองเป็นองค์ชายของโหยวหยาน
มั่วเจี้ยง (องค์ชายตัวหลุน) ตอบว่า "ก็เพราะข้าเป็นองค์ชายของโหยวหยาน ข้ารักโหยวหยาน ข้าอยากให้โหยวหยานเข้มแข็งอย่างแท้จริง （我希望柔然真正地强大）จึงต้องใคร่ครวญใหม่ เส้อหลุนบอกว่าไม่เข้าใจ
ตัวหลุน ฝากเส้อหลุนไปรายงานจินฉานจื่อว่า นักฆ่าที่เขาส่งมาตายหมดแล้ว หวังว่าชีวิตคนเหล่านี้จะทำให้เขาคิดได้ วิธีลอบฆ่าไม่สามารถทำลายปณิธานของชาวจงหยวน (เว่ย) ได้
ตัวหลุนเปรียบเทียบ ม้าพันลี้ กับ ตัวไหม ว่า
"ม้าดีของโหยวหยานวิ่งเร็วได้ถึงวันละพันลี้ก็จริง แต่อย่างมากไกลสุดก็ไปได้แค่แถวแม่น้ำเออร์ทิช
แต่ตัวไหมตัวเล็กๆ ของชาวจงหยวน กลับสามารถเดินทางไปได้ไกลถึงเปอร์เซียด้วยเส้นทางสายไหม
เราทำศึกสงคราม ปล้นฆ่าไปทั่วเพื่อขยายอาณาเขต สิ่งที่ได้มาก็แค่ทุ่งหญ้าไม่กี่ผืน
แต่ตัวไหมเล็กๆ นั้น คายเส้นใย สร้างรัง เมื่อชาวจงหยวนนำมาทอเป็นผ้าไหม กลับสามารถแลกเงินทองกลับมาได้มากมาย สร้างความมั่งคั่งให้พวกเขาเกินกว่าที่เราคิด
(ตัวหลุนกำลังพูดถึงภูมิปัญญาของชาวจงหยวนในการสร้างความมั่งคั่งและเขาเริ่มคิดทบทวนแนวทางในการสร้างความเข้มแข็งให้กับชนเผ่าของตนเอง)
"ม้าดีของโหยวหยานวิ่งเร็วได้ถึงวันละพันลี้ก็จริง แต่อย่างมากไกลสุดก็ไปได้แค่แถวแม่น้ำเออร์ทิช
แต่ตัวไหมตัวเล็กๆ ของชาวจงหยวน กลับสามารถเดินทางไปได้ไกลถึงเปอร์เซียด้วยเส้นทางสายไหม
เราทำศึกสงคราม ปล้นฆ่าไปทั่วเพื่อขยายอาณาเขต สิ่งที่ได้มาก็แค่ทุ่งหญ้าไม่กี่ผืน
แต่ตัวไหมเล็กๆ นั้น คายเส้นใย สร้างรัง เมื่อชาวจงหยวนนำมาทอเป็นผ้าไหม กลับสามารถแลกเงินทองกลับมาได้มากมาย สร้างความมั่งคั่งให้พวกเขาเกินกว่าที่เราคิด
(ตัวหลุนกำลังพูดถึงภูมิปัญญาของชาวจงหยวนในการสร้างความมั่งคั่งและเขาเริ่มคิดทบทวนแนวทางในการสร้างความเข้มแข็งให้กับชนเผ่าของตนเอง)
เส้อหลุน บอกว่า นั่นสิ ชาวหวู่เฟิ่งกู่ (ที่มีอาชีพทอปักผ้าไหมขาย) มีฐานะดีกว่าชาวโหยวหยานเราหลายเท่า
ตัวหลุนพูดต่อว่า หวังว่าท่านอำมาตย์ (จินฉานจื่อ) จะคิดได้ (ว่าวิธีการที่ใช้อยู่ไม่ถูก) เรากลัวถูกรังแก แต่ก็ไม่จำเป็นต้องรังแกใครก่อน เราต้องสร้างตัวเองให้เข้มแข็งอย่างแท้จริง ก็จะไม่มีใครกล้ารังแกเรา
ถึงตอนนี้ เส้อหลุนพูดว่า "ข้าเข้าใจแล้ว" （我明白了）
"ถึงแม้สิ่งที่ข้าทำตอนนี้ขัดต่อความคิดของท่านอำมาตย์ แต่ก็เป็นสิ่งที่องค์ชายผู้รักโหยวหยานควรทำ" (ช่วงนี้อยู่ในตอนที่ 19 พากย์ไทย และอยู่ในตอนที่ 15 ภาคภาษาจีน)
แม่ทัพเซี่ยชี่เฉินสงสัยเหลือเกินว่ามั่วเจี้ยงเป็นใครกันแน่ แต่ขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกว่ามั่วเจี้ยงห่วงใยมู่หลานจากใจจริง น่าจะไม่มีเจตนาร้าย เขาจึงบอกมู่หลานว่ามั่วเจี้ยงเป็นคนที่ช่วยมู่หลานให้พ้นจากการลอบฆ่า คนที่เธอควรจะขอบคุณคือมั่วเจี้ยง (ไม่ใช่แม่ทัพเซี่ย)
มู่หลานฟังแม่ทัพเซี่ยพูดแล้วก็คิดได้ จึงไปขอบคุณมั่วเจี้ยงที่ช่วยชีิวิตเธอไว้อีกครั้ง และตอบรับที่จะเป็นเพื่อนกับเขาเหมือนเดิม (ทั้งสองคืนดีกัน)
บทนี้ มู่หลานพูดว่า พ่อเป็นคนสอนให้เธอรู้จักให้อภัยศัตรู มีแต่ให้อภัยศัตรู และจะต้องหัดเป็นเพื่อนกับศัตรู สันติภาพจึงจะเกิดขึ้นได้จริง ถ้าให้อภัยศัตรูไม่ได้ ต่อให้ปักผ้า (ที่จะใช้เป็นของขวัญแต่งงานปรองดองระหว่างสองแคว้น) อีกสักกี่ผืนก็ไม่มีความหมาย
มั่วเจี้ยงดีใจที่มู่หลานให้อภัยเขา เขาชวนมู่หลานขึ้นหลังม้าของเขาขี่ไปที่ทุ่งหญ้า (แถวอู่เฟิ่งกู่) เขาบอกกับเธอว่า อยากจะพามู่หลานไปที่ทุ่งหญ้าของเขา " ที่ทุงหญ้าเรา พอถึงฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้ก็จะบานสะพรั่งมากมายเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า มีสีสรรสวยงามหลากหลาย สวยเหมือนแดนสวรรค์"
มู่หลานฟังแม่ทัพเซี่ยพูดแล้วก็คิดได้ จึงไปขอบคุณมั่วเจี้ยงที่ช่วยชีิวิตเธอไว้อีกครั้ง และตอบรับที่จะเป็นเพื่อนกับเขาเหมือนเดิม (ทั้งสองคืนดีกัน)
บทนี้ มู่หลานพูดว่า พ่อเป็นคนสอนให้เธอรู้จักให้อภัยศัตรู มีแต่ให้อภัยศัตรู และจะต้องหัดเป็นเพื่อนกับศัตรู สันติภาพจึงจะเกิดขึ้นได้จริง ถ้าให้อภัยศัตรูไม่ได้ ต่อให้ปักผ้า (ที่จะใช้เป็นของขวัญแต่งงานปรองดองระหว่างสองแคว้น) อีกสักกี่ผืนก็ไม่มีความหมาย
มั่วเจี้ยงดีใจที่มู่หลานให้อภัยเขา เขาชวนมู่หลานขึ้นหลังม้าของเขาขี่ไปที่ทุ่งหญ้า (แถวอู่เฟิ่งกู่) เขาบอกกับเธอว่า อยากจะพามู่หลานไปที่ทุ่งหญ้าของเขา " ที่ทุงหญ้าเรา พอถึงฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้ก็จะบานสะพรั่งมากมายเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า มีสีสรรสวยงามหลากหลาย สวยเหมือนแดนสวรรค์"
在我们草原上，一到春天，花就像天上星星一样多，各种颜色的，美得就像仙境。
มู่หลานตอบว่า "ถ้าสวยขนาดนั้นจริง ข้าก็จะไปปักรูปดอกไม้เหล่านั้นขึ้นมาให้หมดเลย"
มั่วเจี้ยงบอกว่ามีเยอะมาก ต้องใช้เวลาทั้งชีวิตในการปักเลยนะ "บอกข้าก่อนว่าเจ้ายินดีมั้ย ? " ( เป็นวิธีการถามความสมัครใจของผู้หญิงแบบอ้อมๆ ว่ายินดีจะไปใช้ชีวิตที่ทุ่งหญ้าร่วมกับเขาตลอดไปมั้ย )
ฉากนี้แสดงถึงความใฝ่ฝันของหนุ่มสาวคนธรรมดาที่ใฝ่ฝันในการใช้ชีวิตปกติสุขกับโลกที่งดงาม
มู่หลานตอบว่า "ถ้าสวยขนาดนั้นจริง ข้าก็จะไปปักรูปดอกไม้เหล่านั้นขึ้นมาให้หมดเลย"
มั่วเจี้ยงบอกว่ามีเยอะมาก ต้องใช้เวลาทั้งชีวิตในการปักเลยนะ "บอกข้าก่อนว่าเจ้ายินดีมั้ย ? " ( เป็นวิธีการถามความสมัครใจของผู้หญิงแบบอ้อมๆ ว่ายินดีจะไปใช้ชีวิตที่ทุ่งหญ้าร่วมกับเขาตลอดไปมั้ย )
ฉากนี้แสดงถึงความใฝ่ฝันของหนุ่มสาวคนธรรมดาที่ใฝ่ฝันในการใช้ชีวิตปกติสุขกับโลกที่งดงาม
มู่หลันตอบว่าขอทำผ้าปักให้เสร็จก่อน ค่อยมาตอบคำถามว่ายินดีที่จะไปอยู่ทุ่งหญ้ากับเขาหรือไม่
มั่วเจี้ยงบอกว่าเขาจะรอ แต่ถึงมู่หลานไม่ตอบเขาตอนนี้ เขาก็ดีใจมาก มู่หลานถามเขาว่าดีใจทำไม เขาตอบว่า " สำหรับชาวทุ่งหญ้าเรา หญิงสาวที่ยอมขึ้นม้าของชายหนุ่มคนใด แสดงว่าใจของเธอเป็นของชายคนนั้นแล้ว"
ฉากนี้เป็นฉากซึ้งๆ อีกฉากหนึ่งที่เป็นเหมือนคำมั่นสัญญา ทำให้ทั้งคู่ลืมกันไม่ได้ ฆ่ากันไม่ลงเมื่อเจอกันในสนามรบ
ต่อมาเมื่อสงครามสองแคว้นเกิดขึ้น มั่วเจี้ยงกลับมาหามู่หลานเพื่อจะพานางหนีไปกับเขา แต่ตอนนั้นก็ต้องผิดหวังกลับไป เพราะมู่หลานหายไปจากหวู่เฟิ่งกู่เสียแล้ว
หนังเรื่องนี้สร้างให้ชีวิตรักของหนุ่มสาวคู่นี้รันทดน่าเห็นใจที่สุด ตอนที่คุยกันนั้น ไม่มีใครคาดคิดว่ามู่หลานจะกลายเป็นนักรบที่ชนะศึกชิงเมืองกับ "องค์ชายตัวหลุน" ที่ทั้งรบเก่งและฉลาดหลักแหลมได้ ส่วนจะชนะด้วยวิธีใดนั้น ...................
หลังจากคุยกันที่ทุ่งหญ้าวันนั้น มั่วเจี้ยงก็ไปนั่งเฝ้าที่หน้าหอปักผ้าและคุ้มครองให้มู่หลานปักผ้า รวมทั้งสีซอหัวหมาป่ากล่อมทุกวัน เมื่อมู่หลานได้ยินเสียงซอของเขา ก็จะรู้ว่าเขาอยู่ใกล้ๆ มู่หลานจึงจำเสียงซอของเขาได้ขึ้นใจ ต่อมาเมื่อสองทัพเผชิญหน้ากัน เสียงซอของเขาทำให้มู่หลานซึ่งเป็นฝ่ายตรงข้ามล่วงรู้ว่า "ตัวหลุน" มาบัญชาการรบอยู่ที่นั่น สถานการณ์การรบจึงพลิก
มั่วเจี้ยงบอกว่าเขาจะรอ แต่ถึงมู่หลานไม่ตอบเขาตอนนี้ เขาก็ดีใจมาก มู่หลานถามเขาว่าดีใจทำไม เขาตอบว่า " สำหรับชาวทุ่งหญ้าเรา หญิงสาวที่ยอมขึ้นม้าของชายหนุ่มคนใด แสดงว่าใจของเธอเป็นของชายคนนั้นแล้ว"
ฉากนี้เป็นฉากซึ้งๆ อีกฉากหนึ่งที่เป็นเหมือนคำมั่นสัญญา ทำให้ทั้งคู่ลืมกันไม่ได้ ฆ่ากันไม่ลงเมื่อเจอกันในสนามรบ
ต่อมาเมื่อสงครามสองแคว้นเกิดขึ้น มั่วเจี้ยงกลับมาหามู่หลานเพื่อจะพานางหนีไปกับเขา แต่ตอนนั้นก็ต้องผิดหวังกลับไป เพราะมู่หลานหายไปจากหวู่เฟิ่งกู่เสียแล้ว
หนังเรื่องนี้สร้างให้ชีวิตรักของหนุ่มสาวคู่นี้รันทดน่าเห็นใจที่สุด ตอนที่คุยกันนั้น ไม่มีใครคาดคิดว่ามู่หลานจะกลายเป็นนักรบที่ชนะศึกชิงเมืองกับ "องค์ชายตัวหลุน" ที่ทั้งรบเก่งและฉลาดหลักแหลมได้ ส่วนจะชนะด้วยวิธีใดนั้น ...................
หลังจากคุยกันที่ทุ่งหญ้าวันนั้น มั่วเจี้ยงก็ไปนั่งเฝ้าที่หน้าหอปักผ้าและคุ้มครองให้มู่หลานปักผ้า รวมทั้งสีซอหัวหมาป่ากล่อมทุกวัน เมื่อมู่หลานได้ยินเสียงซอของเขา ก็จะรู้ว่าเขาอยู่ใกล้ๆ มู่หลานจึงจำเสียงซอของเขาได้ขึ้นใจ ต่อมาเมื่อสองทัพเผชิญหน้ากัน เสียงซอของเขาทำให้มู่หลานซึ่งเป็นฝ่ายตรงข้ามล่วงรู้ว่า "ตัวหลุน" มาบัญชาการรบอยู่ที่นั่น สถานการณ์การรบจึงพลิก
ในที่สุดผ้าปักดอกไม้สี่ฤดูก็ปักสำเร็จ
ขาดแต่ต้องเชื่อมให้เป็นผืนเดียวกันห้ามมีรอยต่อตามที่ทางโหยวหยานได้ตั้งเงื่อนไขไว้
ไม่มีใครเชื่อมผ้าได้สำเร็จ ปาเป้ยฉาน (ผู้อาวุโสของหมู่บ้าน) บอกว่าในโลกนี้มีเพียงคนเดียวที่ทำได้ แต่ยอดฝีมือคนนี้หายไปเมื่อ 15 ปีก่อน แม่ทัพเซี่ยตัดสินใจพามู่หลานเข้าวังเพื่อไปหาคนๆ
นึง
หมอหลัว (หลัวเจา) รู้ว่าผ้าปักไหมใกล้สำเร็จแล้ว จึงผสมยาพิษในน้ำแช่มือด้วยความเจ็บปวด เพื่อนำไปฆ่ามู่หลานให้ตายทั้งที่เขารักและชอบมู่หลานมาก ในขณะที่เธอกำลังจะเอามือจุ่มลงไป เสี่ยวซันจื่อ (ลูกมือของหมอหลัว) ได้ยินว่ามู่หลานกำลังจะเข้าวังเพื่อไปหาสุดยอดฝีมือปักผ้าคนหนึ่ง เสี่ยวซันจื่อก็ทำอ่างแช่มือหก ทำให้มู่หลานรอดตาย เสี่ยวซันจื่อบอกมู่หลานว่า ถ้าได้พบยอดฝีมือท่านนั้นแล้ว อย่าลืมทำกรรมวิธีแช่มือของหวู่เฟิ่งกู่เราให้ท่านดูนะ ...............................
หมอหลัว (หลัวเจา) รู้ว่าผ้าปักไหมใกล้สำเร็จแล้ว จึงผสมยาพิษในน้ำแช่มือด้วยความเจ็บปวด เพื่อนำไปฆ่ามู่หลานให้ตายทั้งที่เขารักและชอบมู่หลานมาก ในขณะที่เธอกำลังจะเอามือจุ่มลงไป เสี่ยวซันจื่อ (ลูกมือของหมอหลัว) ได้ยินว่ามู่หลานกำลังจะเข้าวังเพื่อไปหาสุดยอดฝีมือปักผ้าคนหนึ่ง เสี่ยวซันจื่อก็ทำอ่างแช่มือหก ทำให้มู่หลานรอดตาย เสี่ยวซันจื่อบอกมู่หลานว่า ถ้าได้พบยอดฝีมือท่านนั้นแล้ว อย่าลืมทำกรรมวิธีแช่มือของหวู่เฟิ่งกู่เราให้ท่านดูนะ ...............................
เจาะลึก มู่หลาน จอมทัพหญิงกู้แผ่นดิน ซีรีย์จีน ตอน 1 花木兰传奇观后感 ตอนแรก (คลิกที่นี่)
มู่หลาน ตอน 4 (คลิกที่นี่)
มู่หลาน ตอน 5 (คลิกที่นี่)
มู่หลาน ตอน 6 (คลิกที่นี่)
มู่หลาน ตอน 8 (คลิกที่นี่)
เพลงประกอบ 问月 (คลิกที่นี่)
ซีรีย์เรื่องนี้แพร่ภาพในจีนปี 2013
และกำลังแพร่ภาพทางไทยพีบีเอส 2015 เสาร์และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. โดยประมาณ
ดูหนังเรื่องนี้ภาคภาษาจีนทางยูทูป ที่ลิงค์นี้ (คลิกที่นี่)
พากย์ไทย ที่คุณ naruto_multiThree อัพไว้ในยูทูปหลังไทยพีบีเอสออกอากาศ (ดูได้ที่นี่)
และกำลังแพร่ภาพทางไทยพีบีเอส 2015 เสาร์และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. โดยประมาณ
ดูหนังเรื่องนี้ภาคภาษาจีนทางยูทูป ที่ลิงค์นี้ (คลิกที่นี่)
พากย์ไทย ที่คุณ naruto_multiThree อัพไว้ในยูทูปหลังไทยพีบีเอสออกอากาศ (ดูได้ที่นี่)
ดูทางยูทูป เสียงภาษาจีน มีซับอังกฤษ (ไม่ได้เรียงตอน) ไปที่ลิงค์นี้ (ที่นี่)
...............................
ขอขอบคุณทุก ๆ คลิกและความคิดเห็นตั้งแต่ตอนที่ 1 - ตอนปัจจุบัน
